1 сакавіка – Міжнародны дзень барацьбы з наркотыкамі

Ад перадазіроўкі ці ўскладненняў наркаманы паміраюць рана – як правіла, да 30-40 гадоў
ЗВЯЗАНЫЯ АДНЫМ ЛАНЦУГОМ
У першы дзень вясны, калі прырода і людзі поўняцца прагай жыцця ды цеплыні, самы час згадаць пра з’яву, якая датычыць кожнага – ускосна ці прама. Міжнародны дзень барацьбы з наркотыкамі – напамін аб непапраўнай шкодзе ўжывання наркотыкаў, перасцярога і заклік супрацьстаяць хваробе. Каб абудзіць нашу свядомасць і вывесці з утульнай абыякавасці: маўляў, гэта праблема нас не закранае.
Мы ўсе звязаныя адным ланцугом, таму што такая заганная рэалія нашага часу, як наркатычная залежнасць, шырыць кола сваіх ахвяр за кошт маладых і сталых, сяброў і блізкіх, якім мы спачуваем і разам з якімі пакутуем, незнаёмцаў і знаёмцаў. Замест гармоніі яны прыўносяць у наш лёс хаос, а часам нават падводзяць да апошняй рысы, імя якой СНІД. Ахвяры множаць ахвяр, кагосьці – свядома і жорстка, спакушаючы “сесці на іглу”, каб паспытаць “кайфу”, некага – маўклівым падманам, перадаючы каварную залежнасць.
Увага грамадскасці, устаноў рознага профілю – медыцынскіх, праваахоўных, культуры ды адукацыі – да гэтай праблемы заканамерная. Шматлікія акцыі і мерапрыемствы даводзяць: наркатычная залежнасць наносіць разбуральную шкоду здароўю, прыводзіць да суіцыду, заражэння гепатытам і ВІЧ-інфекцыяй, правакуе рост злачыннасці. Жыццё наркамана вельмі кароткае: большасць не дажывае да 30-40 гадоў, паміраючы ад перадазіроўкі ці ўскладненняў. Многія наркаманы, свядома ці не ведаючы, што яны ВІЧ-інфіцыраваныя, распаўсюджваюць смяротную хваробу.

“КАРТА ЗАБРУДЖВАННЯ” БРЭСТЧЫНЫ

У 2012 годзе ў вобласці зарэгістраваны рост наркаманіі. Па афіцыйных дадзеных на ўліку ў наркалагічных установах Брэстчыны на студзень 2013 года знаходзяцца 1580 хворых (аналагічны перыяд 2012 года – 1415). Аднак, зразумела, рэальныя лічбы распаўсюджання наркаманіі значна вышэйшыя.
Па дадзеных абласнога наркалагічнага дыспансера, неспрыяльная сітуацыя па наркаманіі назіраецца ў Пінску, Брэсце, Баранавічах, Мікашэвічах. Сярод “забруджаных” – Кобрынскі, Пружанскі, Бярозаўскі раёны.
Сітуацыя са “спадарожнікам” наркаманіі – ВІЧ-інфекцыяй – у вобласці таксама пагоршылася: летась зарэгістравана 120 выпадкаў інфекцыі (у 2011 годзе – 98, рост – 22,4%). Красамоўны факт: з 58 выпадкаў ВІЧ-інфекцыі ў Пінску 60,3% прычына заражэння – сумеснае ін’екцыйнае ўвядзенне наркатычных рэчываў, 39,7% – палавыя кантакты.
Сумныя “лідары” па колькасці выяўленых ВІЧ-інфіцыраваных – Пінск (497 ці 46% усіх выпадкаў), Брэст (171 ці 15,8%), Баранавічы (81 ці 7,5%) і Лунінецкі раён (57 ці 5,2%). Агулам на гэтыя чатыры тэрыторыі прыпадае 75% усіх зарэгістраваных выпадкаў.
Факты не маняць: па стане на 1 студзеня 2013 года з ліку ВІЧ-пацыентаў памерла 217 чалавек, з якіх 167 (76%) – наркаспажыўцы.

ДАПАМОГА ЁСЦЬ!

Нарказалежнасць, ВІЧ-інфекцыя – гэта глабальная пагроза жыццю. Без кваліфікаванай дапамогі тут не абысціся. Дзе шукаць рады? Па-першае, важна валодаць поўнай інфармацыяй. Вам ніколі не адмовяць у кансультацыі ў кабінетах нарколага, інфекцыяніста, дэрматавенеролага цэнтральных паліклінік, раённых бальніц, у скурвендыс-пансерах, наркадыспансерах, таксама ў мясцовых цэнтрах гігіены і эпідэміялогіі. Па-другое, для тых, хто жадае захаваць ананімнасць, існуюць ананімна-кансультацыйныя пункты:
г. Брэст, пл. Свабоды, 5, і ў Пінску – вул. Савецкая, 40.
Падрыхтавала
Алёна САЦУТА, “НТ”,
Уладзімір БОДАК,
урач-эпідэміёлаг
аддзела прафілактыкі
ВІЧ/СНІДу абласнога ЦГЭіГЗ.

Статыстыка па вобласці сведчыць:
* пераважная большасць наркаманаў – моладзь да 30 гадоў (53%);
* сярод улічаных хворых – 48% не працуюць, 5% – навучэнцы школ, сярэдне-спецыяльных устаноў адукацыі і ВНУ;
* з агульнага ліку наркаманаў 14% складаюць жанчыны;
* каля 30% нарказалежных на момант узяцця на ўлік былі ў шлюбе;
* 30 % наркаманаў мелі судзімасць, з якіх 40 % – судзімасць, звязаную з наркотыкамі.