Сцэну Брэсцкага тэатра лялек на два дні аддалі фестывалю “Дзве сястры: Беларусь і Расія” і конкурсу мастацкага чытання “Часоў сувязная ніць”

У   першыню аддзел адукацыі адміністрацыі Маскоўскага раёна г. Брэста злучыў у адно цэлае дзве творчыя імпрэзы – штогадовы конкурс мастацкага чытання “Часоў сувязная ніць” і адкрыты фестываль школьных тэатральных калектываў “Дзве сястры: Беларусь і Расія”, які праходзіць раз у два гады. Фэст мастацкага слова і тэатральнай дзеі, прымеркаваны да Дня адзінства народаў Беларусі і Расіі, сёлета падтрымалі генеральнае консульства Расійскай Федэрацыі ў Брэсце, райкам БРСМ і суполка РГА “Белая Русь” Маскоўскага раёна. Адметнасцю мерапрыемства стала і месца яго правядзення – сцэна Брэсцкага тэатра лялек: прафесійныя артысты ўступілі яе юным талентам, а дырэктар тэатра Міхаіл Шавель, супрацоўнікі ўстановы гасцінна сустрэлі школьнікаў. Консул Расіі ў Брэсце Мікіта  Маткоўскі палічыў імпрэзу вартым дыпламатычнай увагі мерапрыемствам. На цырымоніі адкрыцця ў панядзелак, 18 сакавіка, Мікіта Мікалаевіч гаварыў пра культурную еднасць беларускага і рускага народаў, а 19 сакавіка прагледзеў амаль усю праграму тэатральнага фестывалю “Дзве сястры: Беларусь і Расія”. І прызнаўся: “Я атрымаў вялікае задавальненне. Зайздрошчу брэсцкім настаўнікам, што ў іх такія таленавітыя вучні”.
А нашы юныя таленты парадавалі, здзівілі не толькі расійскага дыпламата. Раённы конкурс мастацкага чытання “Часоў сувязная ніць” паказаў, што сучасныя дзеці, незалежна ад узросту, любяць літаратуру, тонка адчуваюць слова і ўмеюць данесці сваё эмацыянальнае яго ўспрыняцце і равеснікам, і дарослым. Па словах старшыні журы метадыста аддзела адукацыі Святланы Смірновай, кожны раз чытальнікі радуюць і відавочна праца настаўнікаў, якія ўмеюць захапіць маладое пакаленне літаратурай. Сёлета ж асабліва феерычнымі былі выступленні ў старэйшай узроставай групе 9 – 11 класаў. Гран-пры тут атрымаў вучань СШ №35 Аляксей Соўпель. На п’едэстал таксама ўзышлі Іван Семкіў (ліцэй №1 імя А.С. Пушкіна, 1-е месца), Марына Баранчук (гімназія №6 імя Маршала Савецкага Саюза Г.К. Жукава, 2-е месца) і Валерыя Еўцюхова (СШ №15, 3-е месца). Сярод чытальнікаў 7 – 8 класаў вызначыліся Аляксей Семянюк з 30-й школы (Гран-пры), Наталля Васілюк з СШ №12 імя К. Губарэвіча (1-е месца), Аляксандр Карпук з 6-й гімназіі (2-е месца), Ілья Крук са школы №23 (3-е месца). У малодшай групе, дзе выступалі вучні 5 – 6 класаў, Гран-пры журы аддало Лізавеце Хвяшчук з сярэдняй школы №12, а ў тройку лаўрэатаў увайшлі Аляксандр Патаповіч (СШ №28), Валерыя Сцепаненка (31-я школа) і Кацярына Боўш (СШ №6).
Здольнасці ў мастацкім чытанні прадэманстравалі і настаўнікі. Гран-пры заваявала Алена Канавалава, выкладчыца рускай мовы і літаратуры СШ №30 імя Д.Б. Гвішыяні.
Што да тэатральнага фестывалю “Дзве сястры: Беларусь і Расія”, дык было паказана 10 спектакляў. Драма, камедыя, сатыра, казка – у афішы суседнічалі пастаноўкі па творах У. Маякоўскага, М. Гогаля, К. Губарэвіча, Я. Шварца, А. Астроўскага, У. Караткевіча. Зала суперажывала героям “Звычайнага цуду” (СШ №35), “Каласоў пад сярпом тваім” (СШ №3), “Прынцэсы на гарошыне” (СШ №12). Крануў патрыятычным гучаннем спектакль “Непрыступныя сцены” па матывах губарэвічаўскай драмы “Брэсцкая крэпасць” у выкананні дзесяцікласнікаў 14-й школы. Захапіў “Клоп” Маякоўскага, сыграны навучэнцамі ліцэя №1 (на здымку). І  “Казачныя сны” (29-я школа), і “Бедныя нявесты” (СШ №31), і “Вечары на хутары паблізу Дзіканькі” (школа №15), і “Я – зорка! ці Калі ж пойдзе дождж?” ( СШ №12) далі падставу гаварыць аб захопленасці педагогаў, якія імкнуцца пашырыць для сваіх вучняў межы цудоўнага і далучыць іх да мастацтва, каб дзеці былі не толькі сузіральнікамі, але і стваральнікамі. Невыпадкова таму на закрыцці фэсту, якраз перад уручэннем усім удзельнікам імянных сертыфікатаў, начальнік аддзела адукацыі адміністрацыі Маскоўскага раёна Юрый Прасмыцкі сказаў: “Нас яднае мастацтва. Яно блізкае і Беларусі, і Расіі. Галоўнае – каб не было ніякіх фактараў, якія змаглі б парушыць адзінства духоўнае і творчае”.
Няма нічога мацнейшага за слова. Па-ранейшаму прывабным застаецца тэатр. Побач з дыялогам палітычна-эканамічным не губляе актуальнасці дыялог культурны. І гэта цудоўна, калі дарослыя праз слова, праз тэатральную дзею раскрываюць дзецям неабсяжны свет мастацтва. Бо не адзіным жа хлебам жывём усе мы…
Святлана ТАБОЛІЧ, “НТ”.