Ці варта давяраць ружовым акулярам?

Прыгажосць! Вясна ў самым разгары! Прырода радуе цеплынёй і сонейкам? А вось і не! За вокнамі часам ідзе дождж, надвор’е ніяк не вызначыцца з тэмпературай, а матухна-прырода даўно забыла пра стабільнасць. Нягледзячы на шэрае адценне нашых будняў, можна разгледзець і яркую вясёлку. Як жа гэта зрабіць? Ці магчыма ўвогуле ў сумным бачыць вясёлае, а ў пачварным – прыгожае? Для гэтага надзяваем ружовыя акуляры!
Хоць аднойчы ў жыцці кожная з дзяўчат выкарыстоўвала гэты ўмоўны аксэсуар. Для кагосьці ён – падстава стаць больш легкадумнай і забыць аб праблемах, а для кагосьці – стыль жыцця. Мы бачым свет у тых фарбах, якіх нам хочацца, і дэманструем сябе навакольным такім чынам, каб гэта падабалася нам.
Аднойчы бой-фрэнд адвесіў цікавы камплімент. Ён сказаў: “Чым больш цябе пазнаю, тым больш годнасці заўважаю”. Неяк аўтаматычна розум даў каманду пажартаваць: “Здымі ружовыя акуляры”.
Здавалася б, пасмяяліся і забылі, але ён усур’ёз пачаў аналізаваць. “Можа, я чаго не ведаю?” – выдаў праз некаторы час. Стала смешна, але такая рэакцыя прымусіла яго пахвалявацца зноў. Недарэчная паўза. У гэты момант і я задумалася над тым, што чагосьці не заўважала ўвесь час. А менавіта – падазронасці, недаверлівасці і непаразумення з яго боку. Так прыйшлося зняць ружовыя акуляры і мне. Адно за адно зачапілася, ледзь да сваркі не дайшло. У нейкі момант абодва зразумелі, што вельмі карысная рэч – ружовыя акуляры, здымаць якую варта па вялікай неабходнасці…
А як ты, сяброўка, мяркуеш, ці варта давяраць ружовым акулярам? Якім чынам абысціся без іх? Можа, ты – прыхільніца глядзець на свет у ружовым колеры ці, наадварот, не прызнаеш пасрэднікаў паміж табой і навакольнымі? Калі табе ёсць што сказаць, калі ласка, запрашаю на “паляну”. Свае думкі, разважанні і гісторыі дасылай у рэдакцыю (наш адрас на апошняй старонцы) альбо тэлефануй – 20-57-57 (код Брэста 80162). Не забывай на канверце рабіць адзнаку “Дзявочая паляна”.

Вядучая “паляны”
Вольга СВІРЫДОВІЧ, “НТ”