Узорнае літаратурнае аб’яднанне “Верасок” раённага цэнтра дзіцячай і юнацкай творчасці г. Ганцавічы адзначыла сваё 35-годдзе

За гэты час вырасла не адно пакаленне  аматараў літаратурнай творчасці,  а слава аб “Вераску”  распаўсюдзілася далёка за межамі раёна.
“Верасок”  стварыла  і на працягу многіх гадоў пеставала Вера Паляшчук, выдатнік народнай адукацыі БССР, заслужаны настаўнік Рэспублікі Беларусь. Дзякуючы ёй у 1996 годзе  літаб’яднанню прысвоена ганаровае званне “Узорны самадзейны калектыў”. Вера Паляшчук сама пісала вершы. Яе тонкую лірычную натуру  натхняла хараство і непаўторнасць  роднай прыроды,  хвалявала жыццё ва ўсіх  яго праявах. Думаць, суперажываць усяму зямному, пісаць шчыра яна вучыла і сваіх выхаванцаў. У 2006 годзе  Веры Паляшчук не стала. Свой вечны прытулак яна знайшла  на адных могілках са знакамітым Міхасём Рудкоўскім у Востраве – на зямлі, “якой жыла і аб якой спявала”.
Выхаваннем юных паэтаў Ганцаўшчыны  пасля  Веры Уладзіміраўны заняўся Аляксей Галаскок – чалавек таленавіты, адданы роднай мове, сваёй Бацькаўшчыне.   Ён  не проста вучыў дзяцей  вершаскладанню, а рабіў падказкі і рэдактарскія праўкі  ў вершаваных гісторыях “вераскоўцаў”, вучыў  укладаць у кожны  радок часцінку сябе і сваёй душы, быць зразумелым і шчырым.
Потым у “Верасок” прыйшла паэтка  Святлана Шушко. Пад яе кіраўніцтвам  юныя таленты не проста пісалі і  друкаваліся  на старонках  газет, часопісаў, а ўдзельнічалі ў розных творчых конкурсах, выдавалі ўласныя зборнікі – адным словам, жылі цікавым і змястоўным жыццём.
Пасля  плеяды творчых, неардынарных асоб прыйсці  і  заняцца літаратурнай творчасцю з “вераскоўцамі”  мне, бібліятэкару па адукацыі, было  пачэсна і  ў той жа час адказна.   Не ведаю, наколькі ўдала атрымліваецца працаваць  у “Вераску”.  Аб гэтым меркаваць, вядома ж, не мне. Аднак, скажу шчыра, мне да душы  работа з дзецьмі, радуе кожны радок, кожны поспех, кожная публікацыя юных паэтаў.
Галіна ПУПАЧ,
кіраўнік  узорнага літаратурнага
аб’яднання “Верасок”.