Камсамольская сям’я

Ганну і Васіля Пашкевічаў аб’яднала работа ў Саюзе моладзі Беларусі.
Як і многія дзеці мінулага стагоддзя, Ганна з Камянца і Васіль з вёскі Спорава Бярозаўскага раёна ў свае 14 гадоў папоўнілі рады камсамола Беларусі. Яны адносіліся да таго тыпу школьнікаў, якія вылучаюцца лідарскімі якасцямі, якім да ўсяго ёсць справа. Умелі сумяшчаць вучобу з удзелам у суботніках, мітынгах, камсамольскіх сходах, выпускам насценгазет…
І Ганна, і Васіль актыўна ўдзельнічалі ў жыцці сваіх школьных камсамольскіх арганізацый. Таму і ў новым калектыве Ганна і Васіль далучыліся да камсамольскага руху. Двое маладых студэнтаў Брэсцкага педагагічнага інстытута імя А.С. Пушкіна сустрэліся ў сценах гэтай установы адукацыі. Камсамольскае жыццё было вельмі насычаным: будаўнічыя атрады, работа ў камітэце камсамола ВНУ, спартыўныя і культурныя мерапрыемствы, суботнікі і патрыятычныя акцыі.
Пасля студэнцкіх гадоў Ганна Аляксандраўна паехала працаваць настаўнікам фізікі ў сярэднюю школу горада Высокае, а Васіль Васільевіч вярнуўся назад, у Бярозаўскі раён, настаўнікам фізічнага выхавання.
Праз нейкі час, працуючы ўжо сакратаром Камянецкага раённага камітэта камсамола, Ганне прапанавалі перайсці ў апарат абласнога камітэта загадчыцай аддзела школьнай моладзі і піянераў. Актыўная работа толькі радавала дзяўчыну. Тым часам з Бярозаўскага райкама ў Брэст інструктарам аддзела кадравай работы перавёўся і Васіль Пашкевіч. Кожны дзень сустракаліся яны ў абкаме. Сумесная праца, актыўны ўдзел у мерапрыемствах, работа з моладдзю аб’ядноўвалі Васіля і Ганну. Пасля ўзніклі і пачуцці. Неяк незаўважна камсамольскія актывісты адчулі, што яны патрэбны адзін аднаму не толькі дзеля грамадскай работы.
Праз два гады працы ў абкаме згулялі вяселле. Вось так прыгожую і моцную сям’ю аб’яднаў камсамол. І зараз, праз 27 гадоў сямейнага жыцця, у Васіля і Ганны Пашкевічаў, як і раней, у вачах іскрыцца каханне і шчасце. Ёсць у гэтай цудоўнай пары і свая кветачка – дачка Вольга, якая пераняла ад бацькоў працавітасць, мэтанакіраванасць, павагу да людзей і аптымістычны жыццёвы настрой.
Зараз Ганна Аляксандраўна працуе кіраўніком справамі Брэсцкага райвыканкама, а Васіль Васільевіч – намеснікам начальніка галоўнага ўпраўлення арганізацыйна-кадравай работы аблвыканкама. На іх думку, менавіта камсамольскі гарт стаў надзейным падмуркам для далейшай работы…
Пашкевічы ўпэўнены: маладзёжная арганізацыя і сёння дае магчымасць знаёмстваў і сустрэч, часам – лёсавызначальных. Варта толькі быць актыўным і не цурацца грамадскай работы. Энтузіязм маладосці трэба выкарыстоўваць па максімуму!
Ганна ГАЛЯНЧУК,
студэнтка Інстытута
журналістыкі БДУ