Вельмі добры чалавек і самы лепшы сябар – такое вызначэнне можа атрымаць не кожны бацька
Мой тата – самы лепшы! Вядома, так гавораць усе дзеці на свеце. Але я ведаю дакладна, што ўсё ж такі самы лепшы – гэта мой тата.
Завуць яго Вадзім Фёдаравіч. Працуе ён зубным урачом у Чарнаўчыцкай бальніцы. За дапамогаю да яго прыходзіць шмат людзей, і ён усіх лечыць. Я думаю, што татава работа важная і патрэбная.
Тата – вельмі добры чалавек. І хоць ён часта бывае заняты, усё роўна знаходзіць час пагуляць з намі (у мяне ёсць сястра Ксюша). Мы гуляем у цікавыя гульні, будуем дамы, глядзім разам тэлевізар, дапамагаем матулі прыбіраць у хаце. Наогул, у нас шмат агульных мужчынскіх спраў. Рамантуем машыну, калі яна сапсавана. Прыбіраем у гаражы. Будуем новы дом…
Бывае, што без татавай дапамогі зусім нельга абысціся,напрыклад, калі задача не рашаецца. Тата ўмее любыя задачы рашыць і заўсёды дапаможа.
Ён самы прыгожы. Вочы шэра-зялёныя, заўсёды добрыя, з хітрынкай. Здаецца, што тата ўсё пра мяне ведае, таму яго не ашукаеш. Але я і не хачу гэтага рабіць, бо вельмі яго люблю.
Тата нічога не баіцца. Ён вельмі надзейны, я лічу яго самым лепшым сябрам.
Кірыл ФЕДАРУК,
вучань Чарнаўчыцкай СШ,
Брэсцкі раён
Мой тата – самы лепшы
