15 лістапада 35-годдзе дзіцячай школы выяўленчых мастацтваў г. Брэста дзеці і дарослыя адзначылі вернісажам у музеі «Выратаваныя мастацкія каштоўнасці»
Хто лепш прадставіць карціны майстроў, чым іх захопленыя вучні? Знаёмцеся: Маша Рамановіч, вучаніца першага класа дзіцячай школы выяўленчых мастацтваў г. Брэста. Яна – мой імправізаваны экскурсавод па «Восені-2011» – выставе творчых работ выкладчыкаў, якая прымеркавана да 35-годдзя навучальнай установы. Няхай вас не бянтэжыць «стаж» кансультанта – для паступлення ў школу Маша грунтоўна рыхтавалася, здала ўсе іспыты і проста не ўяўляе свайго жыцця без жывапісу. І хоць пачаткоўцы жывапіснага цэху зараз на стадыі валадароў ліній і плям – як вядома, з гэтых няхітрых маніпуляцый з паперай ці шпалерамі пачынаецца шлях у вялікае мастацтва любога Шагала ды Малевіча, але добры густ, лёгкая рука і праніклівы погляд – той компас, які вядзе іх да асваення аб’ёмаў і форм – прамудрасцей «дарослай» тэхнікі.
Сапраўды, без «навігатара» ў свеце прыгожага на выставе адчуваеш лёгкую паніку: кругазварот «папера – акрыл – алей – рэтуш» палоніць канчаткова. І як тут самой заўважыць выдатна прапісаны фон ці цень, гарманічную колеравую гаму ці ўдалую кампазіцыю?..
Калі эстэтычны «голад» быў спатолены, надышла чарга інфармацыйнага. Як ішла падрыхтоўка да выставы? Што новага адбылося ў сценах школы?
– Ужо традыцыйна на працягу 10-ці гадоў пасля летніх пленэраў праводзім справаздачную выставу выкладчыкаў школы, – расказвае Святлана Аляксейчык, намеснік дырэктара. – Дзякуючы ёй адбываецца абнаўленне фондаў, дэманструюцца творчыя напрацоўкі педагогаў, іх прафесійны рост, але перш за ўсё – гэта магчымасць для вучняў убачыць узровень, да якога трэба імкнуцца.
На «Восені-2011» паказаны работы амаль усяго педагагічнага калектыву, склад якога, дарэчы, за мінулыя гады поўнасцю абнавіўся на чале з дырэктарам Святланай Вяль. Як і назва ўстановы сёлета – дзіцячай мастацкай школы больш не існуе.
…А пачыналася ўсё з трох педагогаў, успамінаў на адкрыцці выставы Аляксандр Алонцаў – першы дырэктар першай у Беларусі дзіцячай мастацкай школы, давялося ўстанове «павандраваць» па розных будынках, пакуль не атрымалі сталую «прапіску» на Леванеўскага, 27. Калі б не была створана гэта школа, мы не далічыліся б многіх і многіх талентаў. І гэта праўда.
Ну, а цудоўнай дзяўчыне Машы Рамановіч хочацца пажадаць, каб наша наступная сустрэча адбылася на яе персанальнай выставе.
Алёна САЦУТА, «НТ».
от8 февраля, 2019