Галоўны паказчык прадукцыікобрынскіх хлебапёкаў – якасцьАляксандр Хамук – чалавек шчыры, светлы. Энергія дабрыні і павагі, здаецца, пульсуе з яго блакітных вачэй. Спахмурнеў толькі, калі запыталіся, адкуль ён родам:– Тутэйшы… Але вы не здагадаецеся, адкуль. Месца майго нараджэння – вёска Арол. Толькі яе ўжо няма ні на карце, ні ў даведніках. Хіба што ў людской памяці засталася. Спалілі яе фашысты ў ліхім 1943 годзе… Разам з людзьмі… У жывых засталася толькі мая дваюрадная сястрычка (на той час немаўля) Марыя Хамук. Маці сваім целам прыкрыла дзяўчынку, як вырваліся з ахопленага полымем хлява пад свінцовыя кулі. Усіх закатавалі фашысты. Марыйцы пашчасціла. Круглую сірату прытулілі добрыя людзі, паставілі на ногі, вывелі ў жыццё. Падросшы, сама даглядала немаўлят. З пасады загадчыцы дзіцячага садка выйшла на пенсію. Зараз жыве ў Кобрыне…– Чаго ж яны так – і з вёскай, і з людзьмі? – пытаемся, падабраўшы зручны момант.– Фашысты… Нехта данёс, што жыхары Арла дапамагаюць партызанам хлебам. Вось і прыйшла вяскоўцам пагібель, – тлумачыць наш субяседнік.Некаторы час мы засяроджана маўчым. Узяў за жывое гэты нечаканы аповяд дырэктара Кобрынскага хлебазавода.– Мо, таму Вы і падаліся ў хлебапёкі? – парушаем пытаннем цішыню.– Не. Заканчваў радыётэхнічны інстытут. Быў на камсамольскай, партыйнай рабоце. Сюды запрасіў былы дырэктар Мікалай Канстанцінавіч Напрэеў. Разам з ім адбудоўвалі прадпрыемства…Крыху пазней з вуснаў Аляксандра Паўлавіча мы дазналіся аб сённяшніх здабытках і праблемах, перспектыўных планах кобрынскіх хлебапёкаў.Прадпрыемства –на добрым рахунку. Большасць з 60-ці найменняў вырабаў трапляе ў гандлёвыя кропкі не толькі Кобрына, але і прылягаючых раёнаў, абласнога цэнтра і карыстаецца попытам у насельніцтва. Часта гэта спрацоўвае і ў адваротным кірунку. Канкурэнты-прыватнікі не даюць дазволу на пастаўкі хлебабулачных вырабаў у свае гандлёвыя кропкі. Безумоўна, гэта нездаровая канкурэнцыя. Пры такім падыходзе аб высокай якасці вырабаў трэба забыцца, лічыць дырэктар хлебазавода.А ў кабрынчан акурат гэты паказчык – асноўны. Таму вырабы і запатрабаваны насельніцтвам. Ужо зараз з імі можна выходзіць на еўрапейскія рынкі, што спадабаецца далёка не ўсім. І тут спрацоўвае прынцып: лепш кій у кола, чым падвучыцца, наблізіцца да ўзнятай кобрынскімі хлебапёкамі планкі ў пытаннях якасці.Праўда, пакуль патугі гэтыя марныя. Праведзеная мадэрнізацыя, узятыя за аснову якасныя паказчыкі дазваляюць паспяхова спраўляцца з даведзенымі планавымі заданнямі, хаця прадпрыемства працуе толькі на трэць сваіх магчымасцей.Больш таго, кабрынчане першымі ў рэспубліцы ў сістэме дэпартамента хлебапрадуктаў асвоілі дапаможную вытворчасць – саманаклейваемыя этыкеткі для ўпакоўкі прадукцыі. Гэта дае пэўны прыбытак, бо этыкеткі скарыстоўваюць усе прадпрыемствы “Брэстхлебпрама”. Цэх дапаможнай вытворчасці працуе ў дзве змены, а ў бліжэйшай перспектыве – пераход на трохзменку.І яшчэ. За кошт уласных сродкаў тут нядаўна набылі італьянскую лінію для вытворчасці сэндвічных пернікаў. Выраблена пробная партыя прадукцыі.Такія клопаты – і пра сябе, і пра пакупнікоў у першую чаргу. Дарэчы, на прадпрыемстве звыклі падладжвацца пад патрэбы людзей.– Пакупнік цяпер звышпатрабавальны, – не без падстаў лічыць Аляксандр Хамук. – Многіх людзей нават у самых аддаленых вёсках задавальняе толькі гарачы хлеб. Пайшлі насустрач і гэтай катэгорыі грамадзян. Заахвоцілі для дастаўкі сваёй прадукцыі на ўзаемавыгадных дамоўленасцях прадпрымальнікаў. Людзі задаволены. А гэта, на мой погляд, галоўнае.Клапоцяцца на прадпрыемстве і пра сваіх работнікаў. Добрыя ўмовы працы і адпачынку, узаемапавага, дбайныя адносіны да пенсіянераў – усё гэта на карысць, дае свой плён.Калектыў пастаянна абнаўляецца маладымі кадрамі. Разам з гэтым сфарміраваны касцяк з тых, хто прысвяціў заводу не адзін год. У сяброўскай атмасферы інстытута настаўніцтва нараджаюцца новыя ідэі стварэння мучных пачастункаў. Нездарма прадукцыя кобрынскіх хлебапёкаў неаднойчы станавілася прызёрам і пераможцай прэстыжных у краіне конкурсаў якасці. Адным з самых вядомых і тытулаваных з’яўляецца торт “Магія раніцы”, які атрымаў дыплом пераможцы на рэспубліканскім конкурсе-спаборніцтве “Густ-2010”. А ў мінулым годзе, напрыклад, пернікі “Праметэй” перамаглі ў конкурсе “Лепшыя тавары Беларусі”.– Не толькі торты, але і іншыя віды прадукцыі заваявалі давер пакупнікоў і высокую ацэнку кампетэнтнага журы, – расказвае Надзея Качановіч, начальнік вытворча-тэхнічнай лабараторыі. – Аб гэтым яскрава сведчаць шматлікія граматы, дыпломы, медалі і кубкі. Натуральная сыравіна і мінімальная колькасць дабавак робяць нашу прадукцыю канкурэнтаздольнай. Аднак усё ж такі прыходзіцца ўвесь час удасканальваць тэхналагічны працэс.Ад таго, наколькі задзейнічаны магчымасці завода, залежыць разнастайнасць хлебабулачных ласункаў на стале ў кабрынчан. Патэнцыял прадпрыемства цалкам не раскрыты, але пакуль у гэтым няма патрэбы. Сваіх прыхільнікаў маюць “Семечкавы” і “Сувораўскі” хлеб, батоны, а таксама дробнаштучныя вырабы. Дарэчы, найбольш запатрабаваны ў рэгіёне – “кірпічык”. Менавіта фармавы хлеб тут называюць кармільцам, бо яго вытворчасць мае найвышэйшыя аб’ёмы.Кобрынскі хлебазавод з’яўляецца самым маладым хлебапякарным прадпрыемствам у вобласці і паспяхова захоўвае свой энергічны запал. Для таго, каб было ўтульна і камфортна працаваць работнікам, тут рэгулярна праводзяцца рамонты і пераабсталяванне. Ёсць свая будаўнічая брыгада. Магчыма, таму на заводзе часта сустрэнеш гасцей, якія прыязджаюць пераймаць вопыт.– Робім стаўку на мадэрнізацыю вытворчасці, –падзяліўся планамі галоўны інжынер Васіль Грыцук. –Літаральна на днях на заводзе былі італьянскія спецыялісты, якія дапамагалі з устаноўкай новай лініі. Цяпер даводзім яе да ладу. На гэтым абсталяванні будзе вырабляцца печыва па італьянскай тэхналогіі. Аналагаў такой прадукцыі ў краіне няма.Нам пашчасціла ў ліку першых паспрабаваць пробную партыю італьянска-кобрынскай навінкі. Варта адзначыць, што, сапраўды, новы смак бярэ ў палон адразу. У бліжэйшай будучыні завод атрымае сертыфікат на вытворчасць і ноу-хау трапіць у продаж.Работнікі прадпрыемства дбаюць не толькі пра смакавую разнастайнасць прадукцыі, але і пра здароўе пакупнікоў. На заводзе вырабляюць хлеб лячэбна-прафілактычнага прызначэння з ёдаўтрымліваючымі дабаўкамі, дыетычны і дыябетычны хлеб. Для таго, каб удасканальваць якасць і карысць прадукцыі, на прадпрыемстве дзейнічае сістэма менеджменту якасці СТБ ІСО 9001, да канца года запланавана ўвесці сістэму HACCP, якая дазваляе падтрымліваць высокую бяспеку харчовых прадуктаў.Каб працаваць было весялей і зручней, наладжана культурна-масавая і спартыўная работа. Слесар Вадзім Макарук – ініцыятар правядзення спартыўных мерапрыемстваў. Валейбольная каманда прадпрыемства з’яўляецца лепшай у горадзе і раёне. Камандны дух падпітваюць таксама сямейныя дынастыі. Шмат гадоў поруч на заводзе працуюць Галіна і Андрэй Палуніны –майстар кандытарскага ўчастка і вядучы механік. Сярод старажылаў прадпрыемства – цестамес Алёна Кароль, якая 17 гадоў аддала самай цікавай і любімай, на яе погляд, справе.Без духмянага хлеба, апетытнага пірага і салодкага мучнога дэсерту нельга ўявіць наша жыццё. Аб тым, каб кобрынскія спажыўцы атрымлівалі самы свежы і смачны хлеб, дбаюць 230 работнікаў завода. Кожны з іх укладвае часцінку душы ў гэты працэс. Можа, таму хлеб кобрынскага завода на магазінных паліцах не затрымліваецца? Пакуль пакупнікі аддаюць перавагу праверанай гадамі прадукцыі, хлебапёкі не стамляюцца здзіўляць новай рэцэптурай і асартыментам.Уладзімір СІТУХА, “НТ”,Вольга СВІРЫДОВІЧ, “НТ”,г. Кобрын.